Σάββατο 12 Μαΐου 2018

Νέφαλο - Ραέτι

Ραέτι, Dead Rabbit 24, 2*Coilology Ni80 Alien, 3.0mm, 0.10Ω, Cotton Candy.

Το ραέτι λοιπόν, είναι το κέρασμα, το τρατάρισμα. Είναι η νεότερη προσθήκη στα υγρά της εταιρείας και δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο που μου έστειλε ο Νικόλας. Μου έστειλε την περιγραφή του ξεχωριστά και μας μιλάει για ένα καραμελωμένο κέικ με επίγευση αγριοκέρασο και ανανά. Καλή φάση! Η μυρωδιά από το μπουκαλάκι, έχει μια όξινη μυρωδιά φρούτων και στο βάθος βανίλια. Αν δεν είχα ατμίσει κάτι pound cakes από άλλες εταιρείες, δεν νομίζω να μπορούσα να κάνω το συσχετισμό της βανίλιας με το κέικ αλλά αυτό είναι απλά στη μύτη. Στάξιμο μπόλικο και πάμε να το δούμε και από γεύση.


Λοιπόν παιδιά, αυτό το υγρό το έχω ξαναατμίσει, με λίγο διαφορετικές εντάσεις βέβαια και κάποιες μικροδιαφορές. Αλλά η βάση είναι ίδια. Και το όνομα αυτού, Kibitzer της σειράς Five Pawns Taken Three. Τότε είχα γράψει «Γευστικά διακριτικό, με παρουσία ανανά σε όλη τη διάρκεια της τζούρας αλλά με τα στοιχεία της ζύμης/πίτας/κέικ παντελώς άφαντα. Στην εισπνοή από τη μύτη, έντονα αρώματα ανανά με καραμελωμένα στοιχεία ενώ στη ρινική εκπνοή μια διακριτικά αρωματισμένη ζύμη». Νομίζω ότι στα ίδια πλαίσια κινείται και αυτό, με κάποιες προσθήκες. Ο ανανάς εδώ είναι έντονος και πολύ καλής ποιότητας, ενώ ο συνδυασμός κέικ και καραμέλας είναι κρυφός. Μάλιστα, νομίζω ότι δίνει περισσότερο την αίσθηση μια κρέμας, αλλά χωρίς τα στοιχεία που με κάνουν να εξαφανίζομαι όταν ακούω κρέμα. Στην εισπνοή από τη μύτη, εμφανίζεται μια ζύμη η οποία περισσότερο προς το ψωμί φέρνει παρά σε κέικ, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη, το προφίλ φέρνει περισσότερο στην περιγραφή. Έψαξα να βρω το αγριοκέρασο, και εμφανίστηκε κάτι που του έμοιαζε μόνο μετά από κάτι απανωτές, σε σημείο που δεν ήμουν σίγουρος αν έμπαινε ή έβγαινε ατμός στη μύτη, το στόμα και τα πνευμόνια μου, και πάλι, αν δεν είχα διαβάσει την περιγραφή δεν νομίζω να το αναγνώριζα. Μάλλον θα θεωρούσα ότι πρόκειται για fruit cake, από αυτά που έχουν πολλά φρουτάκια γλασέ μέσα, αλλά και πάλι επιφυλάσσομαι. Η επίγευση μένει για ώρα και έχει κάποιες αλλαγές. Ξεκινά με αυτή την περίεργη αίσθηση ζύμης και καταλήγει σε μια αίσθηση σαν να έχεις φάει κάποιο γλυκό με αυτό το φρούτο. Όσοι γνωρίζουν τις λευκές τύπου σουπρέμ τούρτες, θα τις μνημονεύσουν. Νομίζω ένα 88/100 του αξίζει και έχω κάποιες παρατηρήσεις που νομίζω θα το ανεβάσουν αρκετά. Θα ήθελα λίγο περισσότερο σώμα στο κέικ, λίγη οξύτητα παραπάνω και να φαίνεται αυτή η χαρακτηριστική γλυκόπικρη ψημένη καραμέλα. Πολύ καλό το υγράκι πάντως.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου